دو هدف ایمنی جانی و ایمنی مالی را عمدتاً اهداف اصلی تدابیر محافظت در برابر آتش محسوب میشود، اگرچه بر اساس نیازهای طرح یا کارفرما، اهدافی مانند جلوگیری از توقف تولید، محافظت از اطالعات با ارزش و میراث فرهنگی و موارد دیگر را نیز میتوان جزو اهداف ایمنی در برابر آتش بر شمرد. در این بین، عمدتاً نجات جان انسانها مهم ترین مبحث ایمنی در برابر آتش است و برای این منظور، لحاظ کردن تدابیر مناسب تخلیه افراد در هنگام آتش سوزی الزامی است. از این رو، دو دیدگاه یا روش زیر میتواند مد نظر قرار گرفته شود:
اولین روش، روش تجویزی مانند مبحث سوم مقررات ملی ساختمان، IBC و… است. که با اندازه و تعداد خروجی، همراه با حداکثر طول مسیرهای خروج سروکار دارد.
دومین روش، روش پایه عملکردی است که در آن حداکثر محدودیت زمانی برای تخلیه افراد با توجه به زمان رسیدن به شرایط غیر قابل تحمل در نظر گرفته میشود.
در روش تجویزی، طراحی بر اساس پارامترهای نوع تصرف، تعداد متصرفین و فواصل پیمایش صورت میگیرد و تعداد پلکان و ظرفیت راههای خروج تعیین میگردد. بدیهی
است که طراحی راههای خروج باید در این دیدگاه نیز به صورت منطقی و با سطح ایمنی مناسب صورت گیرد.
اما روش دوم بر این مبنا است که آیا زمان خروج ایمن مورد نیاز(RSET) به نحو مؤثر کمتر از زمان خروج ایمن در دسترس (ASET) است. این دو پارامتر زمانی معمولا باید بر اساس نتایج مدلسازی تعیین گردد.